trochę inna cukiernia

Pysznogłówka, czyli pyszniąca się pióropuszem kwiatów Monarda, za względu na charakterystyczny ziołowo-cytrusowy aromat nazywana bergamotką. Indianie mówili na nią pszczeli balsam i parzyli jej listki na cudownie orzeźwiający napój (KLIK). Po Festiwalu Kwiatów Jadalnych w Ogrodach Hortulus (klik) wróciłam do domu z ogromną siatką nadmiarowo zebranych główek bergamotki. Ach, jaka byłam szczęśliwa! Jeszcze długo używałam kwiatków pysznogłówki jako przyprawy i zrobiłam z nich pesto o intrygującym smaku i wyjątkowym kolorze. Pesto w zasadzie można zrobić z dowolnych ziół, więc czemu nie z kwiatów pachnących ziołami?

Pesto z pysznogłówki

kilka garści oskubanych kwiatków pysznogłówki
garść migdałów moczonych przez noc i podprażonych lub orzechów włoskich
oliwa dziewicza
sól kamienna

Zmiksować wszystkie składniki i używać do kanapek, sałatek, serów, makaronu itd. Do pesto można dorzucić trochę parmezanu lub sera koziego.

Najfajniejsze jest to, że nikt nie zgadł, z czego ten sos został przygotowany ;) W smaku czuć nuty oregano, majeranku, tymianku, ale kolor kieruje ku suszonym pomidorom - a to tylko kwiatki :)

A tymczasem zapraszam Was na kolejną edycję Festiwalu Kwiatów Jadalnych 15-16 lipca 2017 w Ogrodach Hortulus w Dobrzycy KLIK. Będzie jeszcze więcej kwiatów!!!

Bądźcie czujni i zaglądajcie na fanpage Trochę Innej Cukierni, bo będę miała dla Was wejściówki na Festiwal :)

Smacznych kwiatków!

Moi Drodzy,
mam wielką przyjemność przedstawić Wam moją kolejną książkę kulinarną: "Różane przepisy"!

"Różane przepisy. Płatki, listki i owoce w kuchni i domowym SPA"
Małgorzata Kalemba-Drożdż

Informacje: 336 stron, oprawa twarda, ISBN 9788381030274

Można ją kupić z wyprzedzeniem w księgarniach internetowych, na 17 maja jest planowana premiera w księgarniach stacjonarnych. Jest dostępna np.: w Empiku (klik), Pascalu (klik), Gandalfie (klik), Merlinie (klik), nieprzeczytane.pl (klik) i innych.

W książce zawarłam wstęp o różach, ich historii, znaczeniu, zastosowaniu i właściwościach zdrowotnych oraz 130 przepisów kulinarnych z płatkami róży, wodą różaną, owocami róży a także z listkami krzewów różanych. Przepisy są różne: słodkie i wytrawne, wegańskie, wegetariańskie i mięsne, proste i pracochłonne. Na deser jest króciutki rozdział o domowych kosmetykach różanych.

Pierwszą recenzję w postaci blurba wystawiła Dorota Świątkowska z Moich Wypieków i serdecznie jej dziękuję za ciepłe przyjęcie książki :)

Mam nadzieję, że dzięki tej książce pokochacie róże równie mocno jak ja i odkryjecie, ile dobra one w sobie kryją :*

"Różane przepisy" dołączają do mojego bukietu jadalnych roślin :)

Pozdrawiam serdecznie
Małgorzata Kalemba-Drożdż

P.S. W sobotę 20 maja będę z moją książką i krótkim wykładem o kwiatach w Warszawie na Targach Designu WZORY :) Zapraszam!

Dziś zapraszam na pastę z chwasta, czyli pesto z dzikiego zielska. 

Pasta z chwasta

młode listki pokrzywy i podagrycznika,
a także krwawnika, tasznika i kurdybanka (co się znajdzie:))
kilka pędzelków świerka 
orzechy włoskie
oliwa dziewicza
ewentualnie trochę koziego sera
sól kamienna

Listki dokładnie umyć i osuszyć. Zmiksować z orzechami i oliwą. Lekko posolić. Czasem dodaję ser, a czasem nie, w zależności od ochoty. Dolewając więcej oliwy możemy zmienić konsystencję na rzadszą, ja do smarowania preferuję smarowidła bardziej zwarte, kremowe.

Na kanapki z pastą z chwasta proponuję dodatek stokrotek i kwiatów rzeżuchy łąkowej :)

Ach te chwasty, pyszne chwasty ;)

Smacznego!

Dzikie jabłonie - ogryzkowe samosiejki rodzące kwaśno-gorzkie, twarde, małe jabłuszka, to idealne źródło, z którego możemy zrywać pąki i kwiaty bez żalu o stracone owoce. Uwielbiam wykorzystywać płatki jabłoni w koktajlach i deserach. W odróżnieniu do kwiatów śliwek, czy wiśni nie są gorzkie. Spróbujcie też herbatki z pączków jabłoni - smakuje jabłkami ;) 

Wrzućcie kilka pąków jabłoni do filiżanki i zalejcie gorącą, lecz nie wrzącą wodą. Przykryjcie na kilka minut. 

Herbatką z pąków jabłoni można np. popijać jabłkowe pączki ;)

Możecie też pąki ususzyć na później i skomponować z innymi suszonymi kwiatami i ziołami.

Pamiętajcie, żeby nie wyzbierać wszystkich pączków, bo choć jabłek z nich dobrych nie będzie, to kwiaty jabłoni są źródłem pożywienia dla pszczół i trzmieli. Chociaż biorąc pod uwagę okropną pogodę, to pąki prędzej zgniją niż się otworzą :(

A przy okazji zapraszam Was do Lubina na Festiwal Kwiatów i Roślin 30.IV-1.V, gdzie będę prezentować kwiatowe i chwastowe smakołyki oraz podpisywać książki :)

Smacznego!

Mówi się, że kobieta potrafi zrobić coś z niczego, np.: posiłek albo awanturę. Ha! A ja potrafię dwa w jednym: i posiłek i awanturkę na raz :P

Kanapki z awanturką uzupełniłam kwiatami czosnku niedźwiedziego i kwitnącymi pędami klajtonii. Klajtonia (Claytonia perfoliata), nazywana jest kubańskim szpinakiem, można ją kupić niekiedy na stoiskach z modnymi i/lub egzotycznymi warzywami (sprzedawcy czasem błędnie nazywają ją portulaką, a portulaka wygląda tak: KLIK). A można również, tak jak ja, znaleźć klajtonię rosnącą pod płotem ;) Bo chwasty, takie nic, nadają się na pyszny posiłek!

Klajtonia jest chrupiąca, soczysta i lekko kwaskowata. Można ją gotować, dusić i jeść na surowo. Dobrze pasuje do kanapek z awanturką.

Ale najpierw jak zrobić:

Twarożek z migdałów

Migdały zblanszować i obrać z brązowych skórek. Zalać wodą spod kiszonych ogórków i odstawić na noc. Migdały z grubsza odcedzić i cierpliwie miksować w blenderze. Jeżeli twarożek jest zbyt suchy, można dolać trochę wody lub oliwy. Ja dolałam nieco złocistego oleju lnianego. Do zrobienia twarożku można też wykorzystać otręby pozostałe po przygotowaniu domowego mleka migdałowego (KLIK)

Awanturka bez nabiału

wędzona makrela
cebula, dymka lub czosnek niedźwiedzi, jeżeli jeszcze nie złykowaciał.
twarożek z migdałów
sól kamienna, pieprz

klajtonia i kwiaty czosnku do dekoracji 

Obrać mięso z makreli, ostrożnie wybierając wszystkie ości. Rozdrobnić je, zmieszać z migdałowym twarożkiem i posiekaną drobno cebulką. Doprawić. Nakładać na kromki chleba i udekorować kwiatuszkami czosnku niedźwiedziego i kwitnącymi listkami klajtonii. Ha! Jak to brzmi: kwitnące listki ;) Ale przecież właśnie tak wyglądają pędy kubańskiego szpinaku ;)

Smacznego!

Taka fiołkowa lemoniada powstaje u nas każdej wiosny jako produkt uboczny ucierania płatków fiołków z cukrem (KLIK). Tarte płatki fiołków uważam za chyba najlepszy sposób, by zachować ich smak i aromat na dłużej - nie poddane obróbce termicznej nie tracą zapachu, a cukier konserwuje działając fungostatycznie. No i można je przygotowywać po troszku, dodając do słoiczka kolejne porcje w miarę zbierania fiołków.  Problem polegał na tym, że po ucieraniu blender czy makutra są całe oblepione fiołkami, które żal było mi po prostu zmywać do zlewu, a wylizywanie blendera raczej nie wchodzi w rachubę (nawet ja nie mam tak długiego jęzora :P). Wtedy na kuchenna scenę wkroczyła Córcia, która złapała butelkę z wodą mineralną i wypłukała nią misę blendera. I tak lemoniada fiołkowa pojawia się za każdym razem, kiedy wracam z lasu z naręczem Viola odorata.

Fiołkowa lemoniada

fiołki wonne
woda mineralna
cukier nierafinowany
sok z cytryny
lód 

Fiołki zebrać z miejsca oddalonego od zanieczyszczeń miejskich. Rozetrzeć z cukrem i sokiem z cytryny, zmieszać z wodą mineralną. Dosłodzić lub zakwasić do smaku. Podawać z lodem.

A teraz przedstawię Wam dowód, że czasem fajne rzeczy powstają przez przypadek. Otóż zdarzało się, że miksowałam fiołki pod nieobecność Córki. Wtedy zlewałam lemoniadę do słoika i wstawiałam do lodówki. O jednym słoiku zapomniałam... Jakoś w lipcu z zaskoczeniem odkryłam go zastawionego innymi rzeczami. Zrezygnowana otworzyłam go, by wymyć słoik, szczególnie, że moje chemoreceptory zostały zaatakowane przez zapach martwych drożdży - nic fajnego. Ale zobaczyłam w fiołkowo-fioletowym płynie unoszące się bąbelki. Po pierwszym oddechu, zapach drożdży się ulotnił i okazało się, że dysponuję jedynym w swoim rodzaju naturalnie gazowanym napojem o smaku fiołków! Takim, jaki się zazwyczaj przygotowuje z dzikiego bzu. Zatem w tym roku fiołkowy szampan przygotuję już celowo :D

A więcej przepisów z fiołkami znajdziecie TUTAJ.

Smacznego!

Ponieważ wiosna już się rozhulała, po raz kolejny zapraszam Was do używania kwiatków jak sałaty. Naprawdę fajnie sprawdzają się jako warzywny dodatek do kanapek. 

Na przykład takie kanapeczki z kwiatami forsycji, rukolą, listkami selera odrastającymi na parapecie, mascarpone i łososiem.

A tu kanapki z mini bratkami (fiołkami rogatymi) i wiosennym wegańskim pesto chwastowym (podagrycznik, pokrzywa, krwawnik), które robiliśmy na warsztatach w Klubie Seniora.

Albo na przykład takie frymuśne tartinki na krakersach z kozim twarożkiem, szczypiorkiem i stokrotkami, zupełnie bez okazji:

Smacznego!

Zapraszam na tort w barwach narodowych. Niestety tradycyjny na jajach i nabiale, ale chyba dość ładny :P
W sumie ciasto pierwotnie miało wyglądać zupełnie inaczej, miałam je podać przy zupełnie innej okazji i miało być bezmleczne :P No ale życie nic nie robi sobie z planów i zrobiłam tort w barwach narodowych na imprezę w duchu patriotycznym.

Tort biało-czerwony z białymi kwiatami, kremem różanym i lustrem malinowym

(wyjątkowo szklanka o objętości 200 ml a nie 250)
Ciasto:
4 jajka
3/4 szklanki cukru
3/4 szklanki mąki pszennej
1/4 szklanki mąki ziemniaczanej

Poncz: łyżka soku z cytryny, 2 łyżki wody

Przełożenie:
1 serek mascarpone 250 g (lub gęsta cześć mleka kokosowego z puszki BIO)
2-3 łyżki (lub więcej) tartych płatków róży KLIK
odrobina soku z cytryny 

Wierzch:
300 g malin (mogą być mrożone)
2 łyżki żelatyny
1 łyżka cukru
1 łyżka soku z cytryny 

Dekoracja:
białe begonie 
białe bratki
białe stokrotki 

Białka oddzielić od żółtek, ubić na sztywną pianę. Pod koniec ubijania stopniowo dodawać cukier, dalej ubijając. Dodawać po kolei żółtka, nadal ubijając. Mąki wymieszać, przesiać i delikatnie wmieszać do jajek. Dno tortownicy o średnicy 18-20 cm wyłożyć papierem do pieczenia. Przelać ciasto. Piec w temperaturze 160ºC przez około 40 minut. Gorące ciasto wyjąć z piekarnika, z wysokości około 60 cm opuścić je na podłogę (najlepiej na złożony koc, żeby nie zniszczyć podłogi ;)) Odstawić do uchylonego piekarnika do ostygnięcia.

Ciasto przekroić na dwa krążki. Nasączyć ponczem. Przełożyć mascarpone zmieszanym z płatkami róży. Wstawić do lodówki.

Maliny rozgnieść i zagrzać w rondelku z cukrem. Kiedy owoce zmiękną, a cukier się rozpuści, przetrzeć je przez sitko. (Pestki można wykorzystać jako peeling albo jako nastaw na ocet.) Żelatynę rozrobić w niewielkiej ilości wody i roztopić na malusieńkim ogniu. Do pulpy malinowej dodać żelatynę i sok cytrynowy. Poczekać, aż zacznie gęstnieć. Tężejącą galaretką posmarować tort z wierzchu i z boków. Maliny muszą być już bardzo gęste, inaczej będą ściekać. Nie należy się za bardzo przejmować grudkami, łatwo można je wygładzić rozgrzanym szerokim nożem, a niedoskonałości na krawędzi zamaskować dekoracją. Tort wstawić do lodówki, żeby malinowe lustro porządnie stężało.

Przed podaniem tort udekorować kwiatami. Koniecznie trzeba dać mnóstwo begonii, bo są kwaśne, więc dobrze pasują do słodkiego ciasta. Poza tym są bardzo trwałe. I takie śliczne! Jeżeli używacie stokrotek, pamiętajcie, żeby nie wstawiać ciasta do lodówki, bo stokrotki stulą płatki z zimna. 

To ciasto było moim osobistym triumfem nad W ;) W domu W wybrzydza na róże i kwiatki (cóż, po 7 latach najwyraźniej już  mu się przejadły :D), ale na imprezie składkowej próbował wielu ciast i w sumie można się było trochę załamać, bo zdecydowana większość zawierała polepszacze, ulepszacze, sztuczne aromaty. Więc nie dziwota, że tak rozpieszczonemu smakoszowi najbardziej smakowało mu to jedno podstawione incognito. Bo co by nie narzekać, to dobrej jakości, pełne naturalnego smaku składniki stanowią podstawę sukcesu.
A że akurat to ciasto było moje :D I było kwiatkowe :P To mogłam zagrać W na nosie ;)

Smacznego!